Maak kennis met… #19 | Chris Woltjes
In de serie ‘Maak kennis met…’ reageren medewerkers van GROUP A op een aantal vragen over hun werk en privéleven. Deze keer is het de beurt aan architect en projectleider Chris Woltjes die al meer dan tien jaar onderdeel uitmaakt van het GROUP A team. In die periode werkte hij aan verschillende soorten opgaven als de renovatie Metro Oostlijn, transformatie van de Nieuwe Kerk Zierikzee en het voetgangersgebied Forum naast Utrecht CS. Op dit moment is hij onder andere betrokken bij de Utrechtse Central Park kantorentoren en het ontwerp voor een laboratoriumcluster op de TU Delft Campus.
Voordat ik architect werd
Wilde ik archeoloog worden om te ontdekken hoe de mens door de geschiedenis heen zich aanpast aan de omgeving en de omgeving zich aanpast aan de activiteiten van de mens. Als architect ben je misschien ook wel een beetje archeoloog, van de toekomst, omdat je net zo lang moet wroeten om te doorgronden hoe de omgeving voor de mens eruit zal gaan zien.
Met deze architect – dood of levend – zou ik graag eens een goed gesprek hebben
James Joyce, deze ‘architect’ van literatuur manipuleert de taal om te beschrijven hoe hij de wereld leest.
“… a waalworth of a skyerscape of most eyeful hoyth entowerly , erigenating from next to nothing and calescalating the himals and all, hierarchitectitiptitoploftical, with a burning bush abob off its baubletop and with larrons o’toolers clittering up and tombles a ’buckets clottering down.”
James Joyce. Finnegans Wake (1947, Viking Press New York)
Zou het niet mooi zijn als elk project een klein beetje een verwonderende blik op de wereld brengt?
Ik heb liever een opdrachtgever met een sterke mening dan een die ons helemaal de vrije hand geeft
Je maakt een ontwerp in een team. Sterke meningen binnen een team kunnen wel eens botsen, maar leveren een inhoudelijke discussie op die het ontwerp ten goede komt. Dus zeker gaat mijn voorkeur uit naar een sterke mening.
Mijn meest kenmerkende eigenschap
Dat zouden mijn collega’s voor mij moeten invullen. Ik zou er niet een specifiek kunnen noemen.
Een gebouw dat veel indruk op me heeft gemaakt
De oude Tsukiji fishmarket in Tokyo! De foto’s die ik daar maakte van alledaagse activiteiten inspireren mij nog altijd. Wij ontwerpen ook voor gebruikers.
Met dit gebied zou ik graag aan de slag gaan
Het stationsgebied Groningen. Ontwerpen aan dit soort knooppunten zou ik wel een passie kunnen noemen. Het samenbrengen van complexe (technische) randvoorwaarden en het maken van een comfortabele plek op de menselijke schaal is de grootste opgave voor zo’n stationsgebied. Het voelt altijd als een voorrecht om aan dit soort publieke plekken te mogen werken.
Als ik wil ontspannen ga ik
Ontspanning is te vinden in heel veel dingen. Dat kan zijn in het fotograferen van de stad, het kanoën in de wildernis, maar ook in het vinden van de flow in het ontwerpen of het schrijven van een tekst.
Als een project af is laat ik het gaan en ga ik verder of
De omgeving van de mens is nooit af!
